۲. راوی: مهدی حیدری – خادمِ کف موکب
من اهل خوزستانم. چند ساله که اربعین نمیرم پیاده، چون خادمم. کارم شستن زمین موکبه. بعضیها فکر میکنن کار کوچیکیه، ولی وقتی میبینی زائری که خسته و خاکی وارد میشه و با لبخند از موکب بیرون میره، خستگیت میپره. یه بار یه پسر کوچیک ایرانی اومد کمکم کرد. گفتم برو استراحت کن، گفت: «میخوام خدمت کنم، شاید امام حسین نگاه کنه!» اون حرف ساده، دلمو لرزوند. اون شب فهمیدم که ارزش خدمت، به بزرگی کار نیست، به نیت دله.