زهرا نادری – 2025-10-05 07:30:28

۱. راوی: زهرا نادری – اولین سفر

سال اولی بود که تصمیم گرفتم پیاده‌روی اربعین برم. مادرم نگران بود، می‌گفت طاقت سختی رو نداری. اما دلم آروم نمی‌گرفت. وقتی وارد نجف شدم و دیدم سیل جمعیت از همه جای دنیا داره سمت کربلا می‌ره، یه حس عجیبی گرفتم. انگار دنیا فقط یه جاده داشت و اون هم به سمت حسین(ع). وسط راه، یه خانواده عراقی بساط ناهار پهن کرده بودن و ما رو با لبخند دعوت کردن. حتی زبانی بلد نبودیم ولی مهربونی‌شون همه چی رو گفت. فهمیدم اربعین فقط سفر نیست، یه مدرسه‌ی عشق و برادریه که باید با دل فهمید، نه با زبان.