امام حسین (ع) ای دوای درد مندان،با گام هایی خسته از پیمودن های بی سرانجام، با چشمانی بیزار از مشاهده ی جور و ستم و با دستانی محتاج یاری، مشتاقانه به سویت روانه ایم.در مسیر پیاده روی اربعین آن چنان دل های ما در طلبت بی تابی می کند که از هر دل بستگی دیگر جز تو چشم می پوشیم و یاد تو را با تمام وجود گرامی می داریم.به راستی جاذبه ی تو را با کدامین عشق دنیوی می توان قیاس کرد؟ چگونه می توان شیفته ی آن همه مروت و اخلاص نگشت؟ تو نور حقیقت را در چشمان ما غافلان تاباندی ازاین روست که ما هر ساله مسیرپیاده روی اربعین را می پوییم تا با زیارتت از سفره ی خیر و بصیرت بهره مند شویم و به واسطه ی تو به معبودمان تقرب جوییم.