کاظم رستمی

دلم در کنار همه ی زائران حریم عشق شما پر می زند شبیه کبوتر حرم امام رضا (ع) می خواهد پرولز کند و زودتر از همه بارگاه ملکوتی تان را ببوسد و چه لذتی بالاتر و برتر از زیارت شما وقتی همه برای دیدنتان سر از پا نمی شناسند جان ناقابلم فدای شما هر چه داریم و دارند را در طبی اخلاص گذاشته و تقدیم پیادگان عشق می کنند ، چقدر دلم می خواهد من هم پا در راه بگذارم و به زیارتتان مشرف شوم و زیارت شما در اربعین حلاوتی دیگر خواهد داشت هر که با هر چه در دست دارد کاری می کند عکاس عکس می گیرد و هیچ تصویری پایان تصادیر ممتد نیست و این عشق پایانی ندارد ، پیرمردی با تکه های نان و کودکی با واکس زدن و کودکی دیگر با آبی سرد و گوارا از زائران پذیرایی می کند و اینجا همان بهشت گم شده ی بشر امروزی است درسی بزرگ باید فرا گرفت جایی که هیچ کس بر دیگری برتری ندارد و همه شبیه فرشتگان خداوند برای خدمت به همنوعشان آماده اند و آمده اند تا کمی از آلام امامشان و آلام خودشان را بهبود بخشند اینجا کعبه ی دلهایی است که از همه لذتهای دنیا پیاده به دیدار محبوب رفتن را خوب فرا گرفته اند ، سختی این راه با شیرینی هایش و نسیم های گاه و بی گاهش درس زندگی و عشق می دهد
از همینجا سلام می دهم به خستگی زائران خلوت نشین امام عاشقان

کاظم رستمی