نرگس سادات اکرامی

نه دل در سینه مانده نه قراری سر و جان و تنم سمت تو جاری نه تنها می چکد خون از دو چشمم که دانه دانه های دل اناری رواق عشق در قلبم چه زیباست به نقش «یا حسین جان کنده کاری خوشا آن خادم خوش روزی تو که قلبش پر شده از رستگاری پس از ده سال خدمت می دهندت نشان کفشدار افتخاری نجف تا کربلا دنبال زائر که از کفشش به دست آرم غباری برهنه پا به سوی تو روانند چه قربی دارد اینجا کفشداری؟! خروشان است موج عاشقانت منم یک قطره غرق شرمساری سر از این سر که درآورده جانا؟! هزار و چهارصد سال استواری هزار و چهارصد سال از تب عشق فغان و درد و اشک و آه و زاری امیدم هست روزی معرفت را میان قلب مشتاقم بکاری حسین جانم حسین جانم حسین جان بگو که زائرت را دوست داری

نرگس سادات اکرامی، نیشابور