سوغات من ، پرواز
دلنوشته ی اربعین امسالم رو میخوام بعد از سلام به امام حسین و حضرت عباس علیه سلام با سلام و درود خدمت حضرت حر ریاحی شروع کنم . شخصی که بیشتر از هر فرد دیگه ای تو کربلا میتونم به ایشان احساس نزدیکی دارم…
شاید این حس به خاطر بار گناهانم باشه…
البته با این تفاوت که من فکر می کنم هنوز حس بخشیده شدن و پذیرفته شدن توبه رو نچشیدم. هنوز سنگینی گناه ها وخطاها رو حس می کنم.
امسال چهارمین اربعینی بود که سعادت اش رو داشتم زیارت برم. یعنی من و کوله بارگناه ها و اشتباهاتم چهار سال متوالی هست که داریم میریم زیارت کربلا و نجف
و چه سعادتی از این بهتر که امسال هم اسم من مثل خیلی های دیگه جز زائر های اباعبدالله بود. مهمان امام بودن حس قشنگیه و این اتفاق کم نظیر که این حس رو با حدود ۲۱ میلیون نفر زائر دیگه شریک بودم قشنگیش رو چند برابر می کنه.
چند میلیون نفر آدم با زبان، فرهنگ و حتی رنگ و ظاهر مختلف ، اما با حس عشق و علاقه ی مشترک از گوشه ،گوشه جهان به این دیار گرم سفر کرده بودند . دیاری که گرمی و صمیمیت مردم اش گرمای هوا رو برای مهمان ها قابل تحمل و شیرین کرده بود
و از همه مهمتر،امید و انگیزه ای هستش که این سفر به من میده ، چه امیدی از این بالاتر و بهتر که حتی با گناهانی که کردیم، توبه هایی که شکستیم با همه ی خطا هامون، مارو از خیل زائراش جا نگذاشت و طلبید… این یعنی آغوش ات همیشه باز است حسین جانم
ممنونم ازت امام حسین
امسال که تو مسیر مشایه قدم برمی داشتم خیلی از قدم هام رو به نیابت از جامونده ها برداشتم، جامونده هایی که دل شون پر میزد برای حرم، برای نماز خوندن تو بین الحرمین
و من خدارو هزار بار شکر می کنم که روزی ام شد اما حالا با خودم میگم این لطف خدا و اهل بیت رو چطوری جبران کنم؟ چیکار کنم که این نعمت سال های آینده ازمن دریغ نشه؟ آره میدونم راه اش توبه است ،کنار گذاشتن گناه هاست
راه اش فراهم کردن شرایط ظهور هستش. حالا که همه میگن ظهور آقامون نزدیکه ما کدوم طرفیم ؟؟ مثل حبیب و وهب همیشه پشت امام زمان مون می ایستیم؟ یا خدایی نکرده مثل سیاهه ی لشکر عمر سعد دل هامون با امام و شمشیر هامون بر علیه ایشان خواهد بود
اگر خودمو بخوام بگم نه اون قدر پاک و بی آلایش ام مثل حبیب ابن مظاهر، و نه اون قدر بی ارادت به امام که تو صف دشمنان شون باشم
واقعا تکلیف کسی مثل من که هم کوله باری از گناه و هم عشق و محبت فراوان نسبت به اهل بیت و امام زمان اش داره چی میشه؟؟
هر چی فکر می کنم فقط و فقط به یه نتیجه میرسم و به یک چیز امید دارم..
کرم و لطف امام حسین و برادرشان حضرت عباس (ع)
کاش سوغاتی اربعین امسال مون خریده شدن مون باشه
کاش امام مارو هم مثل جناب حر بخرن ، مثل همون جایی که شاعر میگه حر ریاحی با تو شد حر حسینی…
کاش آبرومون رو ،دنیا و آخرت مون رو بخرن و آزادمون کنن از شر قید و بندی که برای خودمون درست کردیم و بال پرواز مون رو بستیم
پروازی که با یاری دادن نائب امام زمان شروع میشه و با سربازی خود امام ادامه پیدا میکنه و با شهادت ختم به خیر میشه
امام حسین جانم اگر تو نامه یک اعمال مون گشتی و چیزی در خورد پیدا نکردی برای ماهایی که چیزی شایسته شما نداریم برای عرضه ، عاقبت بخیری مون رو سوغاتی اربعین مون قرار بده
چه کسایی که منت گذاشتی و طلبیدی…
و چه دلسوخته هایی که جاموندن و دلشون حرم بود…
و مهم تر از همه چیز و همه کس … الهم عجل لولیک الفرج