فاطمه عبودی زاده – 2025-08-21 08:25:53

دلنوشته کربلای عزت

صدایی پرمهر و دردمندانه درون قلبم طنین انداز می شود و در بی شمار سلولهای وجودم ، که با هر تپش آن زندگی را تجربه می کنند ، می پیچد و آنها را با خویش هم سو ساخته و با نجوای دلکش « یا حسین » به مسیری شسته از آلودگی ها و فضایی پاک شده از غبارها رهنمون می سازد ؛ جاده ای که از وادی گریه ها گذشته و با باران اشک ها چنان صفایی یافته که می توانم عطر دل انگیز یاس را در فضای آن استشمام کنم و اندیشه و احساس را در تجسم صحنه های ماندگار دلاوری های رزمندگان بی بدیل کربلا به تحسین و تعظیم مشاهده نمایم و در این اثنا غبار اندوهی را که به واسطه عدم برخورداری از فیض حضور ، بر دلم نشسته با نثار زلال آبی بر تشنه ای ، رساندن لقمه ای به گرسنه ای و نشاندن لبخندی بر لبان رنجیده ای فرو نشانم و در تداوم راه حسین ( ع ) چنان به معروف بپردازم که منکر از من گریزان گردد ؛ می دانم در چنین حالتی است که می توانم همچون زینب کبری ( س ) ، برفرازِ تَلِ غم ها و دردها بایستم و به کربلا نظاره کنم و فقط عزت ابدی امام حسین ( ع ) را ببینم که « ما رأیت إلا جمیلا » است .