علی تابع – 2025-08-17 14:39:12

بسم الله الرحمن الرحیم

علی تابع، مفتخر به زائر الحسین

” متفاوت تر از هر سفر “

انسان ها در طول عمر راهی سفر های متعددی می‌شوند، سفر هایی با اهداف گوناگون ، مسافت متفاوت ، مناظر مختلف و خاطرات شیرین و تلخ.
در میان تمام سفر ها ، یک سفر وجود دارد که تنها اراده آدمی برای آن کافی نیست !!
بلکه باید دعوت نامه داشته باشید !
نوع دعوتنامه آن ، همچون دعوتنامه های تحصیلی یا درمانی به خارج نیست.
دعوتنامه آن اصلا فیزیکی و یا الکترونیکی نیز نیست.
دعوتنامه آن به صندوق پستی قلب ها صادر میشود ، اختیار دست و پا را از مغز گرفته و دل آنها را به سمت مقصد حرکت می‌دهد.
جالب آن است که مدت حضور فرد در این سفر ، جزء عمر وی حساب نمی‌شود!
آری ! این سفر بسیار بسیار متفاوت از هر چیزی است که فکر میکنی !
هر سفر ، مناظر مختلف دارد ، این سفر مناظر تکراری دارد اما این تکرار برخلاف دیگر تکرار هاست ! هرچیز تکراری در زندگی سبب دلزدگی میشود اما صحنه تکرار مواکب ، تکرار جمله ” ماء بارِد ” و… هیچگاه دلزدگی ندارد ! بلکه پس از سفر ، دائم در ذهن می‌آیند و دل را روانه خاطرات می‌کنند.
خاطرات هر سفر ، تلخ یا شیرین است ، سفری که ما از آن می‌گوییم، طعم متفاوت از حلاوت شیرینی دارد ، شیرینی آن زمینی نیست ! آری ، گفتم که تمام این سفر با سفر های دیگر فرق دارد.
سفر ها ، دارای مسافت مختلف و مشقت مسیر هستند ، سفر ما حتی مشقتش نیز شیرین است !
_ بارها دلتنگ تکرار آن مسیر میشوی !
_ بارها دچار شدت ضربان قلب میشوی که خدایا ، مرا مجدد در آن مسیر قرار بده !
_ شلوغی مسیر را دوست داری !
_ تاول های پا برای تو دوست داشتنی است ! با تمام رنج و سوزش !
_ خستگی پا و درد کمر انگار معنایی ندارد !
آری !
آری عرض کردم ، همه چیز این سفر متفاوت است ، تفاوتی از آسمان تا زمین !
قطعا تاکنون فهمیده ای از کدام سفر صحبت میکنم ، سفری از جنس نور ، از جنس زدودن ناپاکی و از جنس دعوت آزادگان .
اربعین ، همان سفر ماورای زمین خاکی است که مجوز آن طلبیده شدن است ، مناظر آن موکب ، خادم الحسین ، زائر الحسین ، …. است که به ظاهر تکراری است اما هرسال و هر سفر تازگی دارد.
مشقت مسیر دارد اما حلاوت خاصی دارد، رنج سفر و خستگی دارد اما انگار این خستگی جنس دیگر دارد و بدن آنرا می‌طلبد.
شاید برای خواننده سوال شود که چرا بدن آدمی این مشقت را دوست دارد؟
میخواهم سوال مخاطب را با سوال و درگیر کردن ذهن جواب بدهم ، نی بطور عادی کاربردی ندارد ، اما چه می‌شود که صاحب کارایی میشود ؟
نی را می‌تراشند، مشقت می‌کشد، که تبدیل به قلم شود.
حال که قلم شد ، کارا و سودمند میشود !
جسم انسان نیز این مشقت را دوست دارد چون سبب کارایی او خواهد شد و این امر بدلیل رشد و تعالی روح در سفر است که به جسم منتقل می‌شود.
روح انسان این تعالی را می‌طلبد.
این مسیر طویل و خواستنی ، آداب دارد ، هر فرد با استنباط از ذهن ، ادراک ، شنیده ها و دیده ها ، در حد توان خویش آنها را انجام می‌دهد.
آداب احترام میزبان ، خوش برخوردی با زائر، نظافت مسیر ، و…. از جمله این آداب هستند.
آنچه این سفر را خاص می‌کند ” برونداد ” آن است.
برونداد اربعین از میزان رفتار توسعه یافته افراد مشخص می‌شود.
معیار آن چیست ؟ معیار همان سیره اباعبدالله ، صاحب و صادر کننده مجوز سفر زائر اربعین است.
_ فرد در طول سفر و پس از سفر ، چه میزان به نماز و اخلاق پایبند است ؟
_ چه میزان به امر به معروف و نهی از منکر اهتمام دارد ؟
_ آیا ایثارگری ، خوشرویی و فضایل اخلاقی زوار و خادمان را در خلق و خوی خویش نهادینه کرده است ؟
آری ، نتایج و تغییرات مسافر در این سفر ، ارزیابی می‌شود.
ارزیابی برای چه ؟ برای تمدید مجوز سفر در سال آینده یا لغو اجازه برای سالهای بعد است.
هر فرد در هر سفری ، سوغات برای اقوام و آشنایان خرید می‌کند اما سوغات این سفر برای خود فرد است و باید در روح و خوی او تجلی شود.
اربعین برای آماده سازی وحدت جهانی است ، تمرینی برای صلح جهانی و همزیستی مسالمت آمیز ، این امر جز با ظهور ممکن نیست و اربعین آماده سازی این اهداف است.
سفر اربعین بسیار متفاوت از تمام سفر های آدمی است ، از مجوز تا سوغات ، پس درست نگاه کنیم ، درست برنامه بچینیم تا جسم و روح خود را در هر سفر برای کسب برکات آن آماده کنیم.