دادیار

خلق جهان، فدای سری نازنین شده ست
جامی بده که وقتِ میِ اربعین شده ست
عشاق را به معنیِ و صورت نظاره کن
وقت عبورِ قافلۀ هند و چین شده ست
اینجا نژاد و رنگ تفاوت نمی‌کند
گل، دسته دسته از همه جا دستچین شده ست
از صبح زود یکسره گرم زیارت است
خورشید نیز عاشقِ ماهِ زمین شده ست
من کعبه را ندیده ام امّا بدون شک
خون حسین، قبلۀ اهل یقین شده ست
تنها نشسته است کسی گوشۀ حرم
او با فرشتگان خدا همنشین شده ست
زاهد که سر به خاک عزیزش نمی‌زند
دلخوش فقط به پینۀ روی جبین شده ست
ای آسمان! زمین به تو حسرت نمی‌برد
این بارگاه رشک بهشت برین شده ست