امیر محمد اکبرزاده – 2025-08-31 06:37:28

محرم: سرآغاز یک حماسه ابدی

محرم که از راه می‌رسد، گویی زمان در خودش متوقف می‌شود و غمی دیرینه، اما آشنا، بر قلب‌ها سایه می‌افکند. این ماه، صرفاً دوازدهمین ماه قمری نیست؛ محرم، آغاز یک روایت جاودانه است، روایتی از عشق، ایثار، مظلومیت و پایداری. از همان ابتدای هلال محرم، عطر حزن و ماتم، کوچه به کوچه و خانه به خانه می‌پیچد و دل‌ها بی‌قرار می‌شوند. پرچم‌های سیاه عزا برافراشته می‌شوند، لباس‌های سیاه بر تن می‌نشیند و زمزمه “یا حسین” بر لبان جاری می‌شود. این‌ها تنها نمادی از سوگ نیستند، بلکه نشانه‌ای از تعلق خاطر عمیق به چراغ هدایت بشریت، حسین بن علی (ع) است.

شور حسینی، چیزی فراتر از یک احساس گذراست. این شور، یک نیروی درونی است که در رگ‌های هر عاشق سیدالشهدا جریان دارد. این شور است که مجالس عزا را برپا می‌دارد، اشک‌ها را از دیدگان سرازیر می‌کند و سینه‌ها را از غبار دنیا پاک می‌سازد. در این محافل، فرقی نمی‌کند پیر باشی یا جوان، غنی باشی یا فقیر؛ همه در یک صف، برای مظلومیت حسین (ع) و یارانش می‌گریند. روضه‌های سوزناک، هر دلی را به کربلا می‌برد، به ظهر عطشان عاشورا، به لحظه وداع جانسوز، به آن گودال قتلگاه که تاریخ هرگز نظیرش را ندیده است. هر قطره اشک، مرهمی است بر زخم‌های دل زینب کبری (س) و هر نوحه، فریادی است از اعماق وجود برای برپایی عدالت و مبارزه با ظلم. شور حسینی، فقط در سینه زدن و اشک ریختن خلاصه نمی‌شود؛ این شور، بیدار کننده وجدان‌هاست، هدایت کننده مسیرهاست و یادآور این حقیقت که خون بر شمشیر پیروز است.