آزیتا یوسفیان زارع – 2025-09-05 09:00:17

هم‌قدم‌های ‌هم صدا؛ راهپیمایی اربعین پیام وحدت ادیان
پیاده‌روی در مسیر اربعین از نجف تا کربلا، به‌مثابه سفری است که از مرزهای زمان و مکان فراتر می‌رود؛ گویی هر گام، با تاریخ و انسانیت گره می‌خورد و هر نفس، بوی فداکاری و عشق به حقیقت را در خود دارد. این مسیر، نه تنها راهی به سوی کربلاست، بلکه راهی است به سوی دل‌ها، به سوی جایی که روح انسان‌ها از خاک جدا می‌شود و به آسمان حقیقت می‌پیوندد.
به گزارش ایسنا، در این مسیر شهرنجف، با طنین مقدس نام علی (ع)، آغوش خود را به تمام عاشقان باز می‌کند؛ شهری که در آن نه فقط زائران، بلکه تاریخ و اراده‌ی انسان‌ها در کنار هم قرار می‌گیرند. گام به گام، با هر پایی که در این مسیر می‌گذاریم، انگار به گذشته بازمی‌گردیم؛ به لحظاتی که عاشورا در کربلا رقم خورد و خون حسین (ع) به‌مثابه چشمه‌ای همیشه جوشان، راهی برای شجاعت و ایثار در دل‌های مردم باز کرد.
زائران، با قدم‌هایی که به سختی بر خاک می‌گذارند، در می‌یابند که رسیدن به کربلا فقط یک مقصد نیست، بلکه سفری در درون است، سفری برای پالایش روح و آزاد کردن دل از تمام بندهای دنیایی و هیچ‌چیز نمی‌تواند در برابر این اراده‌ بزرگ و عشق بی‌پایان ایستادگی کند.
در طول مسیر، تک تک چهره‌ها داستانی متفاوت دارند؛ از پیرمردان که با دشواری‌های کهولت سن، هنوز گام بر می‌دارند تا جوانانی که با شوق و شور زندگی، همچون پرنده‌ای به سوی مقصد پرواز می‌کنند. همه در این سفر، در یک هدف مشترک متحدند و آنهم یافتن حقیقت، رهایی از رنج‌ها و پیوستن به آن لحظه‌ی مقدس که در آن حسین (ع) در قلب کربلا فریاد زد: «هل من ناصر ینصرنی؟» هرچند که گرد و غبار این سفر بر تن انسان‌ها می‌نشیند، اما در دل‌ها، این خاک‌ها تبدیل به نور می‌شود. گام به گام، انسان‌ها نه تنها به کربلا نزدیک می‌شوند، بلکه به انسانی‌تر شدن و فهمیدن عمق فداکاری‌ها و معانی حقیقی زندگی نزدیک‌تر می‌شوند. آنجا، در کربلا، در حضور جسم و روح حسین (ع)، گویی درختان زندگی دوباره جوانه می‌زنند و انسان‌ها با تمام وجود در می‌یابند که تنها با ایمان و عشق به اصول انسانی می‌توان به حقیقت پیوست. پیاده‌روی اربعین، فراتر از یک مراسم دینی، یک بازگشت به اصالت انسان است. این سفر، این گام‌ها، این عاشقانه‌ها، تنها در کربلا پایان نمی‌یابد. بلکه در دل‌های زائران تا همیشه باقی خواهد ماند، در ذهن و قلبی که همیشه با صدای حسین (ع) می‌تپد: «برای حق زندگی کنید، نه برای دنیا»در این مسیرهر گام انسان را به عمق وجودش می‌برد و در این عمق، تنها عشق است که حکم می‌رانَد.
مصاحبه با راهب مسیحی در مسیر راهیپمایی اربعین
در این راهپیمایی مسیحیان با لباس‌های مخصوص و کلاه و عصا و سلیبی که بر گردن دارند دیده می‌شوند که در کنار مسلمانان راهپیمایی می‌کنند اینجاست که با یکی از این راهبان هم‌صحبت می‌شویم که با توجه به تفاوت دین؛ چه انگیزه‌ای سبب شده در خیل عظیم راهپیمایان اربعین قرار بگیرد؟ می می‌گوید: اربعین نه تنها برای مسلمانان، بلکه برای همه انسان‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد. این راهپیمایی نماد همبستگی و محبت است. در مسیحیت هم آموزه‌هایی داریم که انسان‌ها را به کنار هم بودن، همدلی و حمایت از یکدیگر دعوت می‌کند. برای من، مشاهده این پیاده‌روی عظیم، یادآور اهمیت ایمان، فداکاری و گذشت است.
وی در پاسخ به این سوال که به عنوان یک رهبر مذهبی از یک دین دیگر، چگونه این پیاده‌روی رامعنوی می‌بینید؟ گفت: این راهپیمایی نمادی از اراده و ایمان قوی است؛ در مسیحیت هم داریم که ایمان، نیرو و انگیزه‌ای است که انسان را به سوی هدف‌های بزرگ می‌برد. در اسلام هم اربعین همین معنای فداکاری و پایداری را دارد. راهپیمایی به سوی کربلا، تکرار فداکاری حضرت حسین (ع) است، که در آن انسان باید از خودگذشتگی و محبت به دیگران را در عمل نشان دهد و مهم‌ترین نکته این است که در چنین لحظاتی، تمام انسان‌ها با هر دینی و ملیتی که دارند، یک هدف مشترک دارند احترام به انسانیت و محبت به یکدیگر، در این راهپیمایی، از دیگر ادیان نیز حضور دارند و در کنار مسلمانان به همراه هم حرکت می‌کنند. این نشان‌دهنده‌ همبستگی و احترام متقابل است؛ ما در کنار هم هستیم تا دنیای بهتری بسازیم.
این راهب مسیحی بیان کرد: پیام من این است که در این دنیای پر از چالش، محبت و همبستگی تنها راهی است که می‌تواند ما را از تاریکی‌ها عبور دهد. ما باید همدیگر را بشناسیم، درک کنیم و به هم کمک کنیم. اربعین نشان‌دهنده‌ی این است که در میان سختی‌ها، ایمان، عشق و فداکاری می‌تواند راه‌گشا باشد. امیدوارم همه‌ در این مسیر الهام بگیریم و با محبت و همبستگی، دنیای بهتری بسازیم.
صحبت کردن با این راهب مسیحی ذهنم را به کربلای سال 61 برد بله در بین یاران امام حسین (ع)، یک یار مسیحی به نام وهب بود که به همراه مادرش نزدامام حسین(ع) مسلمان شدند و همراه با امام به کربلا آمد و در روز عاشورا به شهادت رسید و هنگامیکه سر وهب از تنش جدا شد و لشکر دشمن آن را به سوی کاروان پرتاب کرد مادر وهب سر را برگرداند و گفت” هدیه‌ای را که در راه خدا داده‌ایم پس نمی‌گیریم”
یا راهبی که در مسیر اسرای کربلا سر مبارک امام حسین (ع) را از خولی ملعون به ازای ده هزار درهم به امانت گرفت راهب سر مطهر را به مشک خوشبو کرد و روی سجاده‌اش گذاشت و تمام شب را گریه کرد. وقتی صبح شد به سر منور عرض کرد:‌ ای سرورمن، من جز خویشتن، چیزی ندارم ولی شهادت می‌دهم که معبودی جز خدا نیست، جد تو محمد (ص) پیامبر خداست و گواهی می‌دهم که من غلام و بنده تو هستم و عرض کرد: ای اباعبدالله بخدا سوگند، بر من سخت است که در کربلا نبودم و جان خود را فدای تو نکردم.‌ ای اباعبدالله! هنگامی که جدت را دیدار می‌کنی گواهی ده که من شهادتین گفتم و در خدمت تو اسلام آوردم. آنگاه گفت: اشهد ان لا اله الا الله… صبح سر را به آن‌ها تحویل داد، پس از این دیدار از صومعه خارج و خود را خدمتکار اهل بیت کرد.
ابن هشام می‌گوید: وقتی سر را از راهب گرفتند، به راه افتادند تا نزدیک دمشق رسیدند به یکدیگر گفتند بیائید این درهم‌ها را میان خود تقسیم کنیم تا یزید از آن‌ها خبردار نشود، کیسه‌های درهم را باز کردند و دیدند سفال شده است. بر روی آن نوشته شده است «وَ لا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غافِلاً عَمَّا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّما یُؤَخِّرُهُمْ لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فیهِ الْأَبْصار» (سوره ابراهیم، آیه ۴۲)؛ گمان مبرید خدا از آنچه ستمکاران انجام می‌دهند غافل است. بر روی دیگری نوشته بود «وَ سَیَعْلَمُ الَّذینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُون (الشعراء۲۲۷)» و به زودی ستمکاران بدانند چه سرانجامی دارند.
حاملان سر، سفال‌ها را در نهری ریختند. خولی گفت: این راز را پوشیده نگهدارید و با خود گفت: انا لله و انا الیه راجعون، خسر الدنیا والاخره. [برگرفته از بحارالانوار، ج۱۰، ص ۲۳۹.]
اینجا صدای پای زائر تنها موسیقی راه است
اینجا صدای پای زائر تنها موسیقی راه است و خاک زیر پا نرم است و پر از نشانه‌ها؛ مسیر مشایه، نه برای رسیدن که برای بودن در دل سکوت و در آغوش بیابان و در مصاحبت ساده خودت است؛ در این مسیر زمان آرام می‌گذرد و گویی ساعت‌ها هم ترجیح می‌دهند پیاده بیایند و هر پیچی افقی تازه است هر بالا رفتن نفس‌گیر و در عین حال آرام‌بخش؛ اینجا گام‎ها کند می‌شوند نه از خستگی که از احترام به زمینی که سالهاست بی‌ادعا زیر پای رهگذران نشسته ومنِ زائر این خاکی کهن با هر قدم چیزی از خودم را جا می‌گذارم و چیزی تازه با خودم می‌برم؛ شاید اندکی آرامش، شاید تکه‌ای از حقیقت و یا شاید فقط رد گام‌هایی که در سکوت معنا پیدا می‌کند.
مسیر خاکی مشایه جاده‌ای که در عمق تاریخ و دل حادثه، پژواک گام‌های کاروان عاشقان کربلا را در خود حفظ کرده است. خاکی که زیر پای زائران می‌لرزید و شاهد سکوت تلخ و فریادهای جان‌سوزی بود که در آن روزهای سرنوشت‌ساز به سوی کربلا روان بودند و ردی از گام‎های این مسیر نه تنها گذرگاهی خاکی است بلکه نمادی از پایداری و ایمان و مسیری است که هر قدمش یادآور فداکاری و عشق به حقیقت است؛ جاده‌ای که در آن زمین و آسمان گریستند و تاریخ با خون و اشک نوشته شد. هر دانه شن این مسیر روایتگر داستانی از عشق و ایثار است؛ مسیر پرواز روح‌های جاودانه‌ای که در آتش فراق سوختند و با خون خود تاریخ را رقم زدند؛ هر سنگ و شاخه‌ این مسیر نغمه‌ای خاموش از فریادهای حسین بن علی (ع) است که درگوش زمان پیچیده و هنوز در سکوت شب می‌درخشد؛ مشایه جایگاهی است که دل‌ها در آن با شعله‌های وفا آشنا شدند و خاکش گواهی است بر پیمان‌های شکسته ناشدنی عاشقان، راهی که هر قدمش تکرار عزاداری و جاودانگی است.
در میان این واژه‌ها گم شده بودم که با تعارف یک لیوان آب اهالی مسیر از حالی که داشتم خارج شدم؛ آسمان گرگ و میش بود و نوبت استراحت در عمود 600؛ جایی که همراهان قرار گذاشته بودند برای استراحت تا به منزل یکی از اهالی میزبان “سید کاظم” برویم و در آنجا هر کدام از همسایه‌های سید در بردن زوار به خانه خود رقابت داشتند؛ با همراهان به منزل سید کاظم رفتیم تا طعامی میل کرده و پس از استراحت به حرکت خود ادامه دهیم تا به بارگاه خورشید روانه و مهمانش شویم.
تبیین راهیپمایی اربعین به عنوان جلوه‌ای برجسته از وحدت‌آفرینی میان مسلمانان و دیگر ادیان
در همین رابطه علی نظری استاد زبان و ادبیات عرب دانشگاه لرستان، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اربعین را تجلی‌گاه وحدت امت اسلامی و نماد همبستگی ادیان و اقوام مختلف دانست و با بیان اینکه راهپیمایی اربعین، یکی از بزرگ‌ترین تجمعات مذهبی جهان، جلوه‌ای برجسته از وفاق و وحدت آفرینی در میان مسلمانان و حتی پیروان دیگر ادیان است، گفت: این پدیده بی‌نظیر نه تنها نمادی از عشق و ارادت به امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) است، بلکه فرصتی بی‌بدیل برای تقویت همبستگی اسلامی و انسانی در سطح منطقه‌ای و جهانی فراهم می‌آورد.
وی ادامه داد: زائران اربعین از ده‌ها کشور با زبان‌ها، نژادها و فرهنگ‌های گوناگون در یک مسیر واحد حرکت می‌کنند. این حضور متکثر، فضای تعامل فرهنگی و همدلی انسانی را به‌وجود می‌آورد و مرزهای جغرافیایی و نژادی را کم‌رنگ می‌سازد.
عضو هیات علمی دانشگاه لرستان تصریح کرد: حقیقت مشترکی به نام اباعبدالله‌الحسین (ع) همه اقشار از زن، کودک، پیرمرد، کهنسال، نوجوان، جوانان، شیعه، سنی، مسیحی و … را گرد هم می‌آورد و این خودش یک وفاق جمیل محسوب می‌شود که وحدت‌آفرینی را به وجود می‌آورد و ضرورت دارد تبیین شود.
اربعین نماد احیای حقیقت با قدم‌های آگاهانه است
همچنین نورالدین درمنان فرماندار خرم‌آباد، اربعین را یک جنبش عظیم اجتماعی، فرهنگی و وحدت‌آفرین برشمرد که می‌تواند در جهان اسلام و حتی در سطح جهانی الگوی همزیستی مسالمت‌آمیز، همبستگی انسانی و عدالت‌طلبی باشد، اظهار کرد: این تجمع عظیم موجب تقویت روحیه همبستگی و اتحاد بین مسلمانان می‌شود و از اقوام و ملت‌های مختلف با زبان‌ها و فرهنگ‌های گوناگون در یک فضای مشترک گرد هم می‌آید.
وی گفت: همچنین خدماتی که از سوی موکب‌ها به زائران حسینی ارائه می‌شود نمادی از عشق و علاقه به مکتب حسینی، محبت، ایثار و کرامت انسانی است که دلها را به هم نزدیک می‌کند.
درمنان اربعین را نماد پایداری در برابر ظلم، وفاداری به حقیقت و زنده نگه داشتن یاد مظلومان تاریخ خواند و بیان کرد: در فرهنگ شیعه اربعین تجلی‌گاه ادامه راه عاشوراست؛ اربعین نماد احیای حقیقت با قدم‌های آگاهانه است؛ پیام هر زائر عهدی است با حماسه‌ای که نه در تاریخ که در جان انسانیت ماندگار شده است؛ پس اربعین نماد یادآوری، ایستادگی و زنده‌نگه داشتن شعله عدالت در دل زمان است.
به گزارش ایسنا، پیام جهانی اربعین، فراتر از مرزهای مذهب، قوم و زبان است؛ پیامی است از دلِ تاریخ برای امروزِ انسان؛ اربعین به جهان می‌گوید که مظلومیت، اگر با آگاهی و ایستادگی همراه شود، جاودانه خواهد شد. راهپیمایی میلیون‌ها انسان از سراسر دنیا، با زبان‌ها، رنگ‌ها و فرهنگ‌های گوناگون، گواهی است بر این حقیقت که عشق به عدالت، آزادی و کرامت انسانی، مرز نمی‌شناسد؛ پیام جهانی اربعین، دعوت به بیداری وجدان‌هاست؛ اینکه در برابر ظلم نباید خاموش ماند، که باید راه حق را تا انتها پیمود. این پیاده‌روی، فقط یک مناسک مذهبی نیست، بلکه مانوری از همبستگی انسانی، مقاومت مدنی و امید به جهانی بهتر است؛ اربعین می‌گوید: هنوز هستند کسانی که خالصانه، بی‌نام و بی‌ادعا برای حقیقت، قدم برمی‌دارند.
صلی‌الله علیک یا اباعبدالله الحسین (ع)
گزارش : آزیتا یوسفیان خبرنگار ایسنا منطقه لرستان
انتهای پیام