دلنوشته حامد صیفی عاقبت این عشق هلاکم کند از کوچه‌ای به اسم کمال که الان سه سال و چند ماه است در آن سکونت داریم تا محل کار، اگر خرامان خرامان قدم بردارم، بیست دقیقه یا شاید کمی بیشتر زمان بِبَرَد. تمام این بیست و چند دقیقه، داشتم به این
دلنوشته سردار سربلند ای نام‌آورترین سردار جهان! این اولین بار است که گام در مسیر بهشت گذاشته‌ام و تمام وجودم عطرآگین هوای توست. از لحظه‌ای که گام در مشایه گذاشته‌ام، دلم همچون این مسیر، غوغاست و برای صحن‌وسرای نورانی‌ات پیشاپیش پر می‌کشد. اینجا هر ثانیه ذره‌ذره‌‌ی وجودم آب می‌شود
بسم الله الرّحمن الرّحیم 🌾 دلنوشته اربعینی عنوان پیشنهادی: بازگشت قداست، در مسیر اشک و عطش در امتداد خاکی‌ترین جاده‌ی جهان، جاده‌ای که از نجف تا کربلا می‌رسد، گام برمی‌دارم؛ نه با پا، که با دل. هر قدم، روضه‌ای‌ست؛ هر نفس، آهی‌ست از اعماق جان. و من، در میان سیل
پیاده روی اربعین یکی از باشکوه ترین حماسه های ملی و اسلامی و همچنین عظیم ترین پیاده روی در جهان است.پیاده روی اربعین فراتر از یک سفر فیزیکی یک سفر روحانی است. اربعین سفری است به اعماق وجود، سفری که در آن به خودمان و به خدا نزدیکتر می شویم
عنوان: در بین‌الحرمین، دلم را دیدم نویسنده: سمیه شمس‌الدینی نجف را که دیدم، انگار وارد خانه‌ای شده بودم که سال‌هاست در خواب دیده‌ام. نه غربت بود، نه غریبه‌ای. همه آشنا بودند، حتی آن‌هایی که زبانشان را نمی‌فهمیدم. گرما بود، اما نمی‌سوخت. شلوغی بود، اما نمی‌رنجاند. دستم به ضریح نرسید، اما
اُربعین، نماد عشق و محبت به سید و سالار شهیدان، حسین بن علی (ع) است. در این روزهای خاص، زائران از نقاط مختلف جهان به سوی کربلا می‌روند تا با دل‌هایی مملو از عشق و ارادت، در پیاده‌روی اربعین شرکت کنند. این سفر، تنها یک حرکت جسمی نیست، بلکه
دلنوشته (سفر با پای دل به دیدار حقیقت ) اربعین که می‌رسد، دل بی‌تاب می‌شود؛ بی‌قرار، شکسته، حیران… گویی زخمی کهنه دوباره سرباز می‌کند، زخمی که قرن‌هاست هنوز التیام نیافته. صدای قدم‌های زائران از عمق جان می‌لرزد، انگار هر گامی که بر خاک کربلا می‌گذارند، نَفَسی است که
سوغات جامانده‌ها من هنوز جاده نجف تا کربلا را با پا نرفته‌ام، اما با هر آهی که از سینه بیرون می‌کشم، یک قدم نزدیکتر می‌شوم. جاده اربعین برای من نه خاک دارد، نه خستگی، نه کفش‌های پاره… جاده من از اشک ساخته شده، از بغض‌هایی که پشت لبخند پنهان کرده‌ام،
عزیز کرده خدا ! اربابم ! حسین جانم ! چگونه توصیف کنم دلتنگی هایم را؟ که پاهایم در مسیر پیاده روی تو، خستگی راه و بیابان را برای دیدارت؛ نوازش می پندارند !! تو چقدر عزیزی پیش خدا که همه محتاج تواند و دست به دامان شفاعتت شده اند و
دلنوشته های اربعینی از اربعین برگشتم؛ نه با کوله‌باری از اشیا، که با دفتری از اشک. در چمدانم جایی برای سوغات نبود، اما در قلبم هم جایی برای دنیا نماند. رفتنم سبک بود، اما بازگشتم سنگین؛ سبک از خستگی و سنگین از دلتنگی. این سفر، سفری شگفت بود؛ جاده‌ای از
دلنوشته: سوغاتِ بی‌وزنِ کربلا سوغاتِ من از کربلا، چیزِ کیسه‌ها نیست. سوغاتم نوری است که در سینه جا گرفته؛ نوری که از آستانِ حسین(ع) تا اعماقِ جانم تابید. سوغاتم اشک‌هایی است که نه نشانِ غربت، که نقشِ دعوت‌نامه‌ای برای بازگشت به خویشتن شد. اشک‌هایی که شست غبارِ غفلت را از
پویش سوغات اربعین با هدف به تصویر کشیدن راهپیمایی اربعین و نمایش اجتماع عظیم مسلمانان و خلق این رویداد جهانی در قالب های فیلم، عکاسی، کلیپ. شعر، دلنوشته و خاطره، خوشنویسی و نقاشی برگزار می‌گردد.
