ثنا خسروی – 2025-08-31 08:09:43

يا كاشِفَ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَيْنِ إِكْشِفْ كَرْبى بِحَق آَخْيكَ الْحُسَيْنِ

چگونه از تو بگویم كه عاشقانه نباشد ؟!
اصلا مگر مرداب از اقیانوس می‌گوید؟!
اصلا مگر عاشق حسین دروغ گو می‌شود ؟!
اگر که گفتم دوستت دارم راست گفتم ..
تک تک قدم هایم به سوی تو چنان بود که
گویی قرار است وارد بهشتی که وعده اش را می‌دهند بشوم
چه بسا که حیرت انگیز تر از ان چیزی بود ک به گوش رسیده بود
هر قطره عرقی که از پیشانی ام سرازیر می‌شد
من را بیشتر با شما آشنا می‌کرد حسین جانم
هر قطره آبی که ب جانم مینشست گویا آتش به جانم میزد و آه می‌شد در گلویم
گویا تشنه لب بودید حسینم
شنیده بودم ک میگفتند بیچاره ان که حرم را ندیده است و بیچاره تر ان که حرم را دید و هر روز آرزوی دوباره دیدن شما را کرد..
لطف شما بود ک بتوانم امسال در مشایه باشم
حجت هم اينكه با پاهایم نيامدم
من با تمام قلبم به سويت گريختم
فقط كاش با چيزى بيشتر از اين من
ميتوانستم دوستت داشته باشم ..
اگر روزى هزاران بار شُكر كنم كه حُبّ شما و خاندان شما را در قلبم دارم باز هم كم است ..
و شكر که اجازه دادى
دوستت داشته باشم
من با دیدن شما حال دلم آرام گرفت و خوب هستم
و کاش حال دل همه خوب باشد ..
راستی ! من با شما خداحافظی نکردم
چون میدانستم که دیگر باره شما را زیارت خواهم کرد و لطف شما و برادراتان عباس جان شامل حالم خواهد شد.
دلنوشته : ثنا خسروی
گلستان