امن یجیب بخوانید برای جاماندهها
توفیق یافتگان راهِ حسینی و کاروانِ دلدادگان پیاده نجف تا کربلا؛ امن یجیب بخوانید برای جامانده ها!!
این روزها که صدای پای کاروان زائران اربعین حسینی بیش از هر چیز گوش فلک را پر کرده و رَشک ستارههای آسمان را هم برانگیخته است قلمها و لنزهای دوربینها همه و همه آمادهاند برای ثبت و درج زیباییهای بینظیر حرکت زیارت و شیدایی زائران کوی عشق و سیاههی لشکر بیانتهای سربازان حسینی در سرزمین نینوا.
بی تردید روزهای آتی آنچه در صدر تیترهای رسانهها و در قاب دوربین عکاسان خبری همه دنیا قرار خواهد گرفت پای برهنه عاشقان حسینی است که ممزوج با لبهای سرشار از لبخند رضایت از نوکری ارباب در مسیر ایوان طلا تا بین الحرمین مشق عشق کرده و با گامهای مستحکم ضداستکباری خود بار دیگر درخت تنومند اسلام را برای در امان ماندن از هر توطئهای بیمه میکنند.
تمام قلمهای روان و رسای سرزمینم نیز برای عرض ارادت به ساحت امام مظلومِ عاشقان بر روی کاغذ میلغزند و بی تردید هرکس در اندیشه آن خواهد بود تا با انعکاس حس و حال عجیب مشایه و طریقالعلما از یک سو و خیابانهای اطراف حرم یار از سویی دیگر از ازدحام میلیونها عزادار سوگ حضرت رقیه (سلام الله علیها) در موعد به آغوش کشیدن سر مبارک سبط نبی مکرم اسلام و بازوهای قلم شده سلطان وفا بگویند و باز هم دنیا را به تصاویری خیره کنند که زهره صهیونیستها می ترکاند و کاسه لیسان شیطان بزرگ را انگشت بر دهان میگذارد.
اما؛ اما هیچ کس از دلهای شکسته و پاره پاره شده مردان و زنان این سو و درون مرزهای ایران اسلامی نمیگوید، هیچ کس از اشک جوانان و نوجوانان جاماندهای نمی گوید که از پشت قاب جادویی سیما فقط تصویر گنبدی طلایی میبینند با حسرت سر بر دیوار بیتوفیقی میکوبند
هیچ لنزی در اندیشه برداشت تصویری بسته از خمهای ابروان کسانی نیست که یا پای رفتن ندارند یا به مدد نامهربانی بازار و گرانی ها توان پرداخت هزینهها را نداشته و از قافله عشق جاماندهاند.
هیچ قلمی نخواهد نوشت از کسانی که باید بمانند و مرزبانی کنند، از پرستارانی که باید بمانند، مرهم باشند و خدمت کنند و از آنان که باید باشند تا امورات جامعه پرشور ایران اسلامی را مدیریت و چاره جویی کنند.
آیا رسانهای در هیاهوی انعکاس موج خروشان موحدان عالم به «وترالموتور» این دردانه خدا و نبی خاتم به تصویر خواهد کشانید جا ماندن رهبری بزرگ و حسینی از فرزندان فاطمه (س) و شاگردان خمینی کبیر را که به حسب ظاهر پای در حسینیه زیلو انداخته مستضعفان عالم در پایتخت ایران اسلامی دارد و دل در میان هلهله جمعی که عاشقانه تاول برپای میبینند و سلامی روانی کوی حضرت سقا میکنند؟
در این وانفسا هستند کسانی که تاکنون تجربه حضور در خیل عاشقان اربعین و کربلا را ندارند و دیوانهوار حسرت چنین حضوری عاشقانه را میکشند و هستند سوختهدلانی که تجربه شگفت حلاوت انگیز این سفر بیبدیل را با کولهپشتیهای ارادت به خاندان علی (ع) داشته و امروز پُتک بی لیاقتی و بیتوفیقی بر طبل حسرتشان میکوبند و خاطره پابوسی مضجع امام آزادگان دلهایشان را هر ثانیه و هر لحظه تکان داده و شانههایشان را میلرزانند.
این قلم ناچیز و مضطر که این روزها در جمع جاماندگان کاروان عشق و نوکری حسین بیرمق خود را بر جان کاغذها میکشد خواهشی دارد از توفیق یافتگان راه حسینی و کاروان پیاده روندگان نجف تا کربلا که:
«امن یجیب بخوانید برای جاماندهها» : امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء
مهدی باقریان
گلستان