زهرا شمشیری – 2025-08-05 04:59:41

3 طلوع جاودانه

امام حسین(ع) ای وجودت به وسعت آسمان! دریچه‌های دل تو همواره به بیکرانگی گشوده بود و تو در عین زیستن در دنیا، از قید آن رسته بودی. عشق ژرفت به پروردگار، اشتیاق دیدار محبوب را در تو فزونی می‌بخشید؛ چنان که درد هجران، خواب شیرین را از چشمانت می‌ربود. در روزگاری که حرص و طمع، عنانِ دل‌های آدمیان را به چنگ گرفته بود و دین، جز پلی برای مقاصد پست چیزی نبود، تو با دیده‌های حقیقت‌بین خویش دیدی که ارزش‌هایی را که پیامبر(ص) چونان کاخی استوار برافراشته بود، منفعت ‌طلبان ویران کرده‌اند و پلیدی در جامه‌ی نیکی، خویش را می‌نمایاند.کلام تو همواره آینه گون بود و از همین رو، تیره‌دلان آن را بیگانه یافتند و در نهایت راهی جز نبرد با تو را برنگزیدند. تو با شهادت خویش،پرچم آزادگی را در هستی افراشتی و طلسم شوم ظلم پذیری را شکستی.اکنون با فرا رسیدن هر اربعین، گام‌هایمان در راه خشنودی پروردگار، استوار می‌شود و سعادت در حریم حضورت معنا می‌یابد. نسیم عطرآگین وجودت، از دوردست‌ها جان ما را نوازش می‌دهد و در دریای آرامش غرقه می‌سازد. مهر تو، دل‌های ما همسفران را چنان به هم می‌پیوندد که گویی از ازل خویشاوند یکدیگریم. با گذر سده‌ها، نام و یادت نه‌تنها از دل ها بر نخاسته است، بلکه دوستدارانت از کرانه‌های جهان، هر اربعین به پیشگاهت می‌شتابند؛ تا در پرتو نگاهت، برکت زیستن را دریابند و از بند اندوه‌های پوچ رهایی یابند.

زهرا شمشیری