اعتماد اسدزاده – 2025-08-04 09:06:18

خیام آتش وخونین

بزن برسر که پیغمبر عزادار حسین است
به دشت کربلا بنگر که غمخوار حسین است
زسنگ هم ناله می خیزد به وقت ظهر عاشورا
ابوالفضل باتنی پاره علمدار حسین است
صدای العطش خیزد زطفلان بنی هاشم
خیام آتش وخونین به انظار حسین است
به دشت کربلا بنگر حسین تک مانده وتنها
که طفلی چون علی اصغر سپه دار حسین است
یکی باتیر زهرآگین یکی با نیزه وشمشیر
درین صحرای غم اکنون به دیدار حسین است
شهیدان راجدا گردیده سرها از بدنها
یکی باناسزا گفتن به آزار حسین است
درآن سو منصب وزر می کند سودا یزیدی
درین سو عشق وایثاری به بازار حسین است
شهادت گرچه باشد درمقام اولی ترین اش
نجات دین پیغمبر به افکار حسین است
همانا مرگ باعزت به است از عیش باذلت
چنین مکتب نمایان از سر دار حسین است
وفای کوفیان بنگر که خود دعوت نمودندو
همین هفتادو اندی تن وفادار حسین است
دل «آییق»زخون پر شد گرفتاراست حسین جان
خوشا آنکس که در عالم گرفتار حسین است.